قرعه‌کشی مرحله یک چهارم نهایی رقابت‌های جام حذفی فوتبال از ساعت 15:30 دیروز در سالن آمفی تئاتر هتل آکادمی فوتبال با حضور نمایندگان 8 تیم راه یافته برگزار شد که بر اساس آن شاهد بازی‌های بسیار حساسی خواهیم بود.

بدون تردید مهم‌ترین بازی این مرحله را تیم‌های استقلال و پرسپولیس برگزار خواهند کرد. مسابقه‌ای که قطعاً به نفع تیم‌های دیگر می‌شود. چرا که یکی از مدعیان اصلی از گردونه رقابت‌ها کنار می‌رود. سال گذشته استقلال در همین جام حذفی موفق به شکست پرسپولیس شد. اما پیروزی قرمزهای پایتخت در دربی برگشت لیگ امسال حساسیت این بازی را دو چندان خواهد کرد. استقلال با ۷ و پرسپولیس با ۶ قهرمانی رکورددار این جام هستند.

دو تیم لیگ یکی خیبر خرم‌آباد و ملوان رودرروی هم قرار می‌گیرند. این قرعه باعث شد تا شاهد حضور یک تیم لیگ یکی در مرحله نیمه نهایی باشیم. انزلی‌چی‌ها قهرمان دوره اول این مسابقات پس از سالها غیبت در مراحل نهایی دوباره به جمع هشت تیم رسیده است.

تیم سپاهان که در حال حاضر با تفاضل گل بهتر نسبت به پرسپولیس در صدر گروه قرار دارد باید به مصاف فولاد خوزستان برود. تقابل محرم نویدکیا و جواد نکونام و شاگردان‌شان حتماً تماشایی می‌شود.

اما گل‌گهر سیرجان با امیر قلعه‌نویی مقابل علیرضا منصوریان و آلومینیوم اراک قرار می‌گیرد. رویارویی شاگرد و استاد به حساسیت این بازی اضافه می‌کند. تیم اراکی با پیروزی مقابل تراکتور و سیرجان با شکست دادن پارس جنوبی جم به این مرحله رسیده‌اند.

به هر حال همانطور که اشاره شد مهم‌ترین اتفاق قرعه‌کشی این مرحله مصاف سرخابی‌ها است که همچون سال گذشته نمی‌توانند شانس تقابل در فینال را داشته باشند.

 

 

جنگ 8 ساله بین دو کشور مهم و نفت‌خیز خاورمیانه کاری کرد تا دو قدرت سنتی فوتبال قاره در غرب برای مدتی طولانی مصافی مقابل هم نداشته باشند. آخرین بازی تیم ملی مقابل عراق قبل از جنگ، دو سال قبل از انقلاب در مرحله مقدماتی جام ملت‌های آسیای 1976 برگزار شد که تیم ایران با دو گل نورایی و روشن برنده و در نهایت قهرمان قاره شد که تاکنون آخرین قهرمانی‌اش بوده است. یک سال و نیم بعد از پایان جنگ تحمیلی تیم ملی برای تورنمنتی دوستانه به کویت فراخوانده شد که غیر از میزبان و تیم‌هایی مثل گینه، اوگاندا و یمن جنوبی، تیم ملی عراق هم در آن حضور داشت.

این اولین بازی ایران و عراق بعد از جنگ 8 ساله بود و طبیعتاً جو تیم ملی و مسابقه کاملاً ویژه و عجیب بود. آن روز پرسپولیسی‌های زیادی در ترکیب تیم ملی بودند. از محمدحسن انصاری‌فر گرفته تا نادر محمدخانی، مجتبی محرمی، مرتضی فنونی‌زاده و حتی رضا عابدیان. بازوبند کاپیتانی هم به بازوی یک پرسپولیسی نام آشنا بسته شده بود؛ محمد پنجعلی. مردی که در آستانه بازی حساس فردا مقابل عراق باید از آن بازی خاطره‌انگیز جام صلح و دوستی برایمان بگوید.

 

آقای پنجعلی شما در آن بازی معروف با عراق در جام صلح و دوستی حضور داشتید. از آن بازی چیزی در خاطرتان مانده؟

بله من کاپیتان بودم و بازی صلح و دوستی بود که همان شروع مسابقه به من و کاپیتان عراق یک کبوتر دادند که هوا کردیم و البته بین‌مان یک جلد قرآن رد و بدل شد. این اولین برخورد فوتبال ایران و عراق بعد از جنگ بود.

با توجه به جنگ هشت ساله جو تیم برای این بازی مساعد بود؟ یعنی راحت رفتید و بازی کردید؟

نه، صددرصد نگران این بازی بودیم چون هنوز یکسری از اسرایمان در عراق بودند و نگران این بودیم که سرنوشت آنها چه می‌شود. این بازی هم به نوعی حکم برنده شدن در جنگ را داشت. آن بازی چنین شرایط ویژه‌ای داشت. بعدها که اسرا از عراق آمدند به ما گفتند همه‌شان در زندان‌ها و اسارتگاه‌های عراق نشسته بودند و این بازی را تماشا می‌کردند. استرس ما برای آن بازی خیلی زیاد بود و در نهایت مساوی شد. 

احمد راضی را از آن بازی به خاطر دارم.

بله احمد راضی مهاجم خیلی خوبی بود که همین چند وقت پیش بر اثر کرونا درگذشت.

واقعا؟ خبر نداشتم. خدا رحمتش کند.

راضی شنیشل هم مدافع میانی‌شان بود که تا چند وقت پیش در تیم ملی عراق سرمربی‌شان بود.

من اسم کاپیتان‌شان را نمی‌دانم اما بعداً وقتی برای بازی در تیم منتخب آسیا به قطر رفته بودم او را دیدم. البته او در تیم منتخب نبود اما آنجا حضور داشت.

از بین بازیکنان تیم ملی کسی بود که دوست نداشته باشد مقابل عراق بازی کند؟

واقعیتش به هر حال شرایط تیم زیاد خوب نبود من که خودم با علی آقا صحبت کردم و گفتم نمی‌خواهم بازی کنم. شاید برخی بازیکنان دیگر هم چنین حسی داشتند اما خب خیلی‌ها ناراحت بودند و می‌گفتند آخر این چه بازی است و چرا باید بازی کنیم؟ یادم می‌آید سفیر ایران در کویت تماس گرفت و گوشی را دادند به من صحبت کردم. ایشان گفت دستور از تهران است که بازی کنید.

اما حتماً جو خوبی در تیم ملی برای این بازی وجود نداشته.

بله، همه ناراحت بودند چون آنها متجاوز به خاک‌مان بودند و کلی صدمه مالی و جانی به سرزمی‌مان زدند و طبیعی بود که ناراحت باشیم. روزی نبود که چندین شهید نیاید در این مملکت اما خب بعداً صلح شد.

شما خودتان جبهه هم رفته بودید و حس متفاوتی داشتید نسبت به این بازی.

خب بله، ما به تناوب که بازی‌ها تعطیل می‌شد می‌رفتیم و بچه‌ها یک دوری می‌زدند و این برایشان انگیزه می‌شد.

با توجه به جو سنگینی که در بازی وجود داشت شرایط خود بازی از نظر فنی چطور بود؟

بازی خیلی احساسی شده بود و هر دو تیم از باخت می‌ترسیدند. اگر می‌باختیم در آن موقعیت این شکست خیلی بد جلوه می‌کرد و حس خاصی نسبت به بازی داشتیم. آنها هم می‌ترسیدند و به همین خاطر یک طوری بازی را گذراندیم یعنی ریسک نکردیم که حمله کنیم و بعد گل بخوریم و در نهایت بازی مساوی شد.

از آن بازی اتفاق خاص دیگری هم خاطرتان مانده؟

واقعیتش اینکه بدجوری استرس داشتیم ضمن اینکه تماشاگر هم زیاد آمده بود و ایرانی‌های زیادی در ورزشگاه بودند. یادم می‌آید پسر پادشاه کویت یعنی ولیعهدشان همان فردی بود که کبوترها را دست من و کاپیتان عراق داد اما بعد از آن وقتی عراق به کویت حمله کرد اولین نفری بود که با یک گلوله در پیشانی‌اش عراقی‌ها او را کشتند. ایرانی‌هایی که در کویت زندگی می‌کردند بعداً این را به من گفتند.

بگذریم. بازی فردای ایران و عراق را چطور می‌بینید؟

معتقدم تیم ملی خیلی خوبی داریم. خط آتش‌مان که وحشتناک است و دفاع و هافبک‌هایمان هم عالی کار کرده‌اند. بهترین دروازه‌بان آسیا را داریم.

یعنی معتقدید شانس زیادی برای برنده شدن داریم؟

صددرصد. اگر همه چیز طبیعی جلو برود حداقل دو گل از حریف جلو هستیم. خوبی‌اش این است که بازی قبلی حکم تدارکاتی برایمان داشته که خیلی به نفع‌مان بود چون برخلاف بقیه تیم‌ها ما نه اردوی مناسبی داشتیم نه بازی تدارکاتی اما از آنجا که توانایی ما در فوتبال آسیا بالاست و خلاقیت داریم می‌توانیم موفق باشیم.

البته احتمال دارد با یک مساوی هم صعود کنیم.

خدا کند چون حیف است این نسل ما جام جهانی را از دست بدهد.

درباره بازی پرسپولیس و تراکتور در سوپرجام با توجه به مشکلاتی که پرسپولیس با نبودن ملی‌پوشانش دارد چه می‌گویید؟

خدا را شکر ما بازیکن زیاد داریم. بالاخره شرایط ویژه‌ای ایجاد شده و باید به تیم‌هایی که در تیم ملی بازیکن داشتند اجازه ریکاوری بدهند چون شرایط آب و هوایی خیلی تأثیر دارد و حداقل یک هفته طول می‌کشد تا بازیکنان ریکاوری شوند. باید به بازیکنان پرسپولیس استراحت بیشتری می‌دادند چون استخوانبندی تیم ملی را تشکیل داده‌اند.

با این مشکلات فکر می‌کنید می‌توانند فاتح سوپرجام شوند؟

من فکر می‌کنم این جام را بگیرند. تیم ما 25-24 بازیکن خوب دارد که سطح بالایی دارند؛ هر تیمی آرزوی داشتن این بچه‌ها را دارد.

 

مدیر تیم ملی فوتبال عراق گفت بازیکنان این تیم با آمادگی کامل به مصاف تیم ملی ایران خواهند رفت.

باسیل کورکیس درباره آخرین شرایط تیم ملی فوتبال عراق، در آستانه دیدار با شاگردان دراگان اسکوچیچ گفت: «تست منفی کرونای اعضای تیم باعث افزایش شرایط روحی آنها شد و بازیکنان با آمادگی کامل و اشتیاق به بازی با ایران می‌روند. امجد عطوان، علا مهاوی و علی فائز هم آماده این بازی خواهند بود.»

او با اشاره به شرایط بهتر تیم ملی عراق نسبت به گذشته تأکید کرد: «پس از اطمینان از عدم ابتلا به کرونا، بازیکنان تیم ملی عراق آزادی بیشتری در هتل دارند و شوق، امید و اعتماد به نفس بالایی در آخرین جلسه تمرینی داشتند.»

مدیر تیم ملی عراق در خصوص هدفی که شاگردان کاتانتس مقابل ایران دنبال می‌کنند، گفت: «هدف تمامی اعضای تیم، شکست ایران در مهم‌ترین بازی گروه است تا با غلبه بر قوی‌ترین رقیب خود در این گروه، مستقیماً به مرحله بعد صعود کنیم. کاتانتس در این مسابقه همه بازیکنان خود را در اختیار دارد.»

 

ایران ورزشی – ملی‌پوشان کاتا و کومیته مردان و زنان کشورمان که برای افزایش سهمیه المپیکی این رشته عازم پاریس، میزبان برگزاری آخرین رقابت گزینشی الپیک 2021 توکیو شده بودند با ناکامی مقابل رقبای خود، از دور مسابقات کنار رفته و قید حضور در المپیک را زدند تا کاراته ایران با همان چهار سهمیه قبلی که در دو بخش مردان و زنان به دست آورده بود راهی توکیو شود.

 

شهرجردی در یکقدمی سهمیه باخت!

ابوالفضل شهرجردی عضو تیم ملی کاراته ایران در بخش کاتا (حرکات نمایشی تخصصی کاراته) آخرین مرحله از لیگ جهانی و رقابت انتخابی المپیک که در پاریس جریان دارد، در مرحله نهایی به روی تاتامی رفت و با کسب سه شکست برابر حریفانی از آمریکا، چین تایپه و کره جنوبی از کسب سهمیه بازماند.شهرجردی در دور نخست مرحله نیمه نهایی و در یکقدمی رسیدن به کسب سهمیه المپیک توکیو، 66/25 بر 66/24 نتیجه را به «آریل تورس» از آمریکا واگذار کرد. سپس 98/25 بر 26/25 در پیکار با «پارک هیجون» از کره جنوبی بازنده تاتامی را ترک کرد. نماینده کشورمان در دیدار پایانی 62/25 بر 28/24 مقابل «وانگ» کره‌ای باخت تا نهایتاً با این نتایج از کسب سهمیه بازماند.ملی‌پوش کاتای ایران در دور اول مسابقات را با کسب امتیاز 88/24 و عنوان صدرنشین پشت سر گذاشته بود، سپس در گروهی که فرانسه، پرو، مصر، فیلیپین، روسیه، اتریش و اسلواکی حضور داشتند با ثبت امتیاز 66/24 به عنوان نفر نخست راهی دور سوم شد. او در این مرحله هم با امتیاز 8/25 به عنوان نفر دوم به دور چهارم و دیدار رده‌بندی رفت و در این دیدار نیز «یوجی هارا» از سوییس را 86/25 بر 46/25 از پیش‌رو برداشت و به مرحله نهایی صعود کرد.

 

علیپور در حسرت المپیک

رزیتا علیپور کاراته‌کای وزن ۶۱ کیلوگرم تیم ملی زنان کشورمان در گروه شانس مجدد به نماینده پورتریکو باخت و از کسب سهمیه المپیک بازماند.رزیتا علیپور که در رقابت‌های وزن ۶۱- کیلوگرم با یک پیروزی و یک شکست به گروه شانس مجدد رفته بود، در این مرحله و در مبارزه نخست ۴ بر صفر نتیجه را به «رمرو فونسکا» از پورتریکو واگذار کرد و شانس حضور در بازی‌های المپیک را از دست داد. ملی‌پوش کاراته کشورمان در دور نخست استراحت داشت. او سپس برابر «فررا» از اسپانیا ۳ بر یک به پیروزی دست یافت. علیپور در مبارزه دوم خود به مصاف «سادینی» از مراکش رفت و ۲ بر یک نتیجه را واگذار کرد. رقابت‌های کاراته کسب سهمیه المپیک با حضور نزدیک به ۵۰۰ کاراته‌کا از ۹۸ کشور در پاریس جریان دارد.تیم ملی کاراته در این مسابقات چهار نماینده داشت که امیر مهدیزاده، رزیتا علیپور و فاطمه صادقی و ابوالفضل شهرجردی نهایتاً توفیقی در کسب سهمیه نداشتند. با این وجود پرونده کاراته ایران برای حضور در بازی‌های المپیک توکیو با چهار سهمیه در کومیته توسط سارا بهمنیار، حمید عباسعلی، بهمن عسگری و سجاد گنج‌زاده بسته شد.

ایران ورزشی- سرپرست کاروان ایران در بازی‌های پارالمپیک توکیو گزارشی از آخرین وضعیت کاروان اعزامی ایران به توکیو ارائه کرد. هادی رضایی که تقریباً هر دو ماه یک بار گزارشی از وضعیت کاروان ایران ارائه کرده این بار از آخرین وضعیت کاروان به رسانه‌ها خبر داد تا مشخص شود که کاروان پر امید ایران چه وضعیتی دارد. کاروانی 59 نفره که ممکن است دو نفر دیگر به آن اضافه شود و این یعنی اینکه به آخرین روزهای خود رسیده اما هنوز یک موضوع مهم به نام پول مطرح است. بودجه‌ای که مصوب شده اما حالا پرداخت نمی‌شود.

امروز ترکیب کاروان ایران که تا الان نهایی شده به کمیته برگزاری بازی‌ها ارائه می‌شود اما هادی رضایی همچنان می‌گوید ممکن است دو نفر به این لیست 59 نفره اضافه شود: «با توجه به اینکه لیست نهایی اسامی کاروان اعزامی ایران به بازی‌های پارالمپیک توکیو امروز (دوشنبه) به صورت آنلاین به کمیته برگزاری مسابقات اعلام می‌شود، تا به امروز ۵۹ ورزشکار حضورشان جهت شرکت در این رویداد بزرگ نهایی شده و امکان دارد ۲ نفر دیگر در دوچرخه‌سواری و تیروکمان در آینده به این لیست اضافه شوند.

در این فهرست 59 نفره مهم‌ترین رشته پاراوزنه‌برداری و پرتعدادترین رشته هم پارادوومیدانی که رضایی در گزارش خود به این دو رشته اشاره کرد: «در پاراوزنه‌برداری ۶ سهمیه کسب شده بود که از این تعداد تنها ۵ نفر که رکورد آنها مطابق با سیاست کمیته ملی پارالمپیک بود که در لیست نفرات اعزامی قرار گرفتند. در دوومیدانی ۱۴ نفر به همراه ۵ کادر فنی به توکیو اعزام می‌شوند که از این تعداد یک نفر زن و ۱۳ نفر مرد است. البته در لیست نفرات اعزامی از این تعداد را ۵ دوومیدانی‌کار نابینا و کم‌بینا و ۸ نفر را معلولان تشکیل می‌دهند.»

این گزارش یعنی اینکه 5 مدال طلا در وزنه‌برداری را می‌توان پیش‌بینی کرد و در دوومیدانی هم باید منتظر 14 مدال بود.

رضایی در ادامه گزارشی هم درباره سایر رشته‌ها ارائه کرد: «در پاراتیروکمان ۶ ورزشکار و ۲ کادرفنی داریم که در ریکرو و کامپوند هستند. ۱۲ ورزشکار و یک کادرفنی در والیبال نشسته و در جودو نیز دو ورزشکار و دو مربی به توکیو اعزام می‌شوند. همچنین در پاراتیراندازی ۳ ورزشکار خانم به همراه دو مربی و در پاراتکواندو نیز ۲ ورزشکار مرد، یک زن و دو مربی اعزام می‌شوند. در رشته پاراقایقرانی دو ورزشکار اعزام می‌شوند که یک ورزشکار آقا و یک ورزشکار خانم هستند که یک مربی در کنار آنها خواهد بود. در بسکتبال با ویلچر نیز ۱۲ ورزشکار و دو کادرفنی در لیست نفرات اعزامی قرار گرفتند.»

رضایی با اشاره به اینکه از فهرست 59 نفره فقط دو نفر حمایتی هستند و بقیه بر اساس برنامه‌ریزی کمیته ملی پارالمپیک انتخاب شدند، گفت: «در رشته دوچرخه‌سواری نیز هنوز سهمیه ورودی کسب نشده است، البته روز پنجشنبه استعلامی از فدراسیون دوچرخه‌سواری جهانی گرفتیم که منتظر پاسخ هستیم. اگر پاسخ استعلام مثبت بود و دوچرخه‌سواری با سیاست‌های پارالمپیک همخوانی داشت، اعزام انجام خواهد شد. باید تأکید کنم که از ۵۹ ورزشکار فقط دو نفر حمایتی داریم و ۵۷ ورزشکار طبق سیاست‌های پارالمپیک هستند و ۲ نفر خانم که حمایتی و برای نتیجه‌گیری در مسابقات پاراآسیایی اعزام می‌شوند.»

سرپرست کاروان پارالمپیک ایران در ادامه همچنین با اشاره به بحث بودجه کمیته ملی پارالمپیک که حالا دیگر به روزهای آخر آماده‌سازی‌اش نزدیک شده است، هم گفت: «از سازمان برنامه و بودجه درخواست کرده بودیم که ۶۰ درصد بودجه ما را در سه ماهه اول سال بدهند که این درخواست مورد موافقت قرار گرفت. با توجه به بودجه‌ای که در طول سال برای کمیته پارالمپیک در سه فصل در نظر گرفته شده بود و ممکن است بعد از پارالمپیک، اعزام پاراجوانان را نیز داشته باشیم، اعزام هر کاروان از ۶ ماه قبل نیاز به برنامه‌ریزی برای تهیه لباس، بلیت هواپیما و ... دارد. بنابراین پس از اعلام درخواست خود از نوبخت نامه‌ای دریافت کردیم که با درخواست ما موافقت شده بود که ۶۰ درصد بودجه را در سه ماه نخست سال دریافت کنیم و همین مسأله سبب شد تا بسیاری از کارهای خود را انجام دهیم.»

او درباره اینکه بودجه برای اینکه به دست کمیته ملی پارالمپیک برسد روند عجیبی را طی می‌کند؛ پرده برداشت: «ماه اول بودجه‌ای که در اختیار ما قرار گرفت ۴ میلیارد تومان بود، امیدوارم طبق نامه سازمان برنامه و بودجه مابقی بودجه هم به دست‌مان برسد. هر چند در اردیبهشت سال جاری ۹ میلیارد سازمان برنامه و بودجه به خزانه دولت واریز شده است اما فقط ۲ میلیارد از آن ۹ میلیارد به حساب ما واریز شده و نگرانی ما از این جهت است که باید بلیت تهیه و مسائل را پیگیری کنیم. البته از نوبخت تشکر می‌کنم که این نامه را ارسال کردند اما دریافت بودجه نیازمند این است که کار سریع‌تر انجام شود و با توجه به اعزام کاروان، این بودجه نوشدارو پس از مرگ سهراب نباشد.»

شاید از نظر خیلی‌ها الان کاروان آماده شده و بیشتر تمرنیات و مسابقات خود را پشت سر گذاشته و الان دیگر به پول نیاز نداشته باشد اما تأخیر در واریز بودجه این کاروان را در تهیه بلیت با مشکل روبه‌رو کرده است: «تا امروز دو بار بلیت رزرو کردیم که باطل شده و اگر زودتر بودجه را نگیریم، با مشکل روبه‌رو می‌شویم، البته در سازمان برنامه و بودجه کارها را انجام دادیم و از خزانه دولت نیز درخواست می‌کنیم زودتر این کار را انجام دهد. تاکنون حدود ۶ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان بودجه دریافت کردیم که این حدود ۶ - ۵ درصد بودجه ما است.»

داورزنی در جلسه هماهنگی و هم‌اندیشی مدیران‌عامل باشگاه‌ها با اشاره به بزرگداشت صد سالگی والیبال در ایران، از برگزاری همزمان این جشن با اختتامیه لیگ برتر سال ۹۹ خبر داد.

جلسه هماهنگی و هم‌اندیشی مدیران‌عامل باشگاه‌ها به منظور بررسی نحوه برگزاری مسابقات لیگ برتر مردان در سال ۱۴۰۰ دیروز (یکشنبه ۲۳ خرداد) با حضور محمدرضا داورزنی رئیس فدراسیون، سید‌میلاد تقوی دبیرکل فدراسیون، شهرام عظیمی سرپرست کمیته رویدادها، ابراهیم فیروزی رئیس کمیته داوران، نادر انصاری دبیر کمیته رویدادها و با حضور مدیران‌عامل و مربیان باشگاه‌های لیگ برتر برگزار شد.

در این جلسه داورزنی در ابتدا با قدردانی از مدیران‌عامل و سرمربیان باشگاه‌ها گفت: «‌خروجی لیگ سال گذشته تعداد زیادی بازیکن ارزشمند بود که هم اکنون در تیم ملی خودنمایی می‌کنند، بطوری که می‌توانیم بگوییم عصر جدیدی در والیبال ایران رقم خورده است.»

داورزنی با تأکید بر برگزاری جلسه اختتامیه لیگ برتر سال ۹۹ همزمان با تولد ۱۰۰ سالگی والیبال در ایران ادامه داد: «سال گذشته سال خاصی بود. به دلیل وجود شرایط کرونایی مجبور به برگزاری مسابقات لیگ برتر به صورت متمرکز بودیم. خوشبختانه والیبال توانست برنامه‌هایش را عملی کند. 

همکاری باشگاه‌ها هم باعث شد لیگ در زمان تعیین شده به اتمام برسد. با توجه به قرمز شدن شرایط کرونایی کشور، تصمیم گرفتیم مراسم اختتامیه لیگ با یکصدمین سال والیبال کشور که برنامه آن متعاقباً اعلام می‌شود، بطور همزمان برگزار شود. امسال یکصدمین سال فعالیت والیبال در کشور و تولد ۱۰۰ سالگی والیبال در ایران است. 

همه کسانی که در ۱۰۰ سال گذشته در رشد و توسعه والیبال کشور اثرگذار بودند، در مراسم تولد ۱۰۰ سالگی والیبال حضور خواهند داشت.»

 

بازوبند کاپیتانی تیم ملی فوتبال ایران در بازی با کامبوج به دست علیرضا جهانبخش بسته شد و او به‌خوبی توانست از پس مسئولیت رهبری تیم بخصوص در دقایق ابتدایی بازی برآید. جهانبخش که سال سختی را در برایتون پشت سر گذاشته بود و نیمکت‌نشینی‌های او در این تیم، شانسش را برای حضور در تیم ملی کاهش داده بود، حالا با انگیزه مضاعفی در اردوی تیم ملی حضور دارد تا با نمایش تازه‌ای از توانایی‌هایش فرصت‌های بهتری را برای آینده فوتبالی‌اش رقم بزند. در آستانه بازی حساس با عراق روابط عمومی فدراسیون فوتبال در منامه گفت‌و‌گوی مفصلی با جهانبخش انجام داده‌ایم که مشروح این گفت‌وگوی ویدئویی را در زیر می‌خوانید.

 

10 سال پیش و در سال 1390 اولین بازی فوتبال‌تان را برای تیم فوتبال داماش انجام دادید و حالا بعد از 10 سال کاپیتان تیم ملی فوتبال کشور هستید.

 از همان زمانی که فوتبال را به‌صورت حرفه‌ای شروع کردم، مثل تمام فوتبالیست‌ها آرزوهای بزرگی داشتم. وقتی سن کمتری داشتم، بازی در تیم ملی قطعاً همیشه یک آرزو برای من بوده است. در بخش باشگاهی، در سن‌های پایین‌تر بازی در لیگ برتر برای من یک آرزو بود. خدا را شکر که در سن کم به این آرزو رسیدم و فکر می‌کنم 17ساله بودم که اولین مسابقه‌ام را در لیگ برتر بازی کردم. از همان زمان دوره‌های مختلف تیم ملی را سپری کردم؛ از تیم ملی جوانان و امید تا بزرگسالان. قطعاً هدفم رسیدن به تیم ملی بزرگسالان بود که باز هم در سن کم به این هدف رسیدم و مهم‌ترین مسأله این بود که شش ماه بعد از دعوت شدن به تیم ملی در تورنمنت بزرگی مثل جام‌جهانی بازی کردم که آرزوی هر فوتبالیستی است. این 10 سال مثل برق و باد گذشت. از تک‌تک ثانیه‌های این سال‌ها لذت بردم و هر زمان پیراهن تیم ملی فوتبال کشورم را به تن کردم سعی کردم برای موفقیت تیم ملی با تمام وجودم تلاش کنم و امیدوارم در ادامه راه هم بتوانم به همین مسیر ادامه دهم و بتوانیم پرچم ایران را در جایگاه بهتری قرار دهیم و سربلندی کشورمان را بیشتر و بیشتر کنیم.

اینکه بازوبند کاپیتانی به دست می‌بندید و وارد زمین مسابقه می‌شوید چه حسی دارد؟

 حس متفاوتی است. من این تجربه را در تیم ملی جوانان داشتم. در مسابقات 2013 امارات بود. این موضوع مسئولیت سنگین‌تری را به دوش شما می‌گذارد. وقتی این مسئولیت را نداری کمی از فشارها و مسئولیت‌هایی که وجود دارد کمتر می‌شود و تمرکز بیشتری روی بازی خودت داری. این مسئولیت اما شرایط را متفاوت می‌کند. با توجه به فرهنگی که در کشور ما وجود دارد و نسبت به سنم فکر می‌کنم نظیر این اتفاق کم رخ داده است.

در سال‌های اخیر کاپیتآنهای فوق‌العاده بزرگ و باتجربه و خوبی را در تیم ملی داشتیم که خود من خیلی از آنها یاد گرفتم. آقا مسعود شجاعی که در دوره قبل کاپیتان تیم ملی بودند. قبل از ایشان آقای جواد نکونام بودند. در مجموع اما کاپیتانی چیزی نیست که آدم برایش هدف‌گذاری کند اما برای هر فوتبالیستی ممکن است اتفاق بیفتد. در حال حاضر هم ما احسان حاجی‌صفی و کریم انصاری‌فرد را داریم؛ دو نفر از بازیکنانی هستند که نسبت به سن‌شان که 30 سال است، تجربه بالایی دارند و سال‌هاست در تیم ملی بازی می‌کنند. من به‌شخصه از آنها یاد می‌گیرم. این چیزی است که اگر همچنان افتخار حضور داشته باشم، دوست دارم در سال‌های آینده به نسل‌های بعدی انتقال دهم.

کاپیتانی مسئولیت شیرینی است و داخل زمین باید رابط خوبی بین سرمربی و بازیکنان باشی و آن آرامش و شرایط لازم را در تیم حاکم کنی. همه اینها در کنار مسئولیت‌هایی است که به‌عنوان بازیکن بر گردن داری و باعث می‌شود استرس شیرینی داشته باشی. سعی می‌کنم هر زمان این مسئولیت بر گردن من قرار گرفت به بهترین شکل ممکن آن را انجام دهم.

ما دیده‌ایم که خارج از زمین مسابقه هم شما در کنار احسان حاجی‌صفی و کریم انصاری‌فرد پیگیر حقوق بازیکنان هستید.

 این چیزی است که همیشه وجود داشته. من به یاد دارم که در ادوار مختلف یکی از مسئولیت‌هایی که بر گردن کاپیتان‌های تیم ملی بوده، همین بوده است. مثلاً آقا مسعود و قبل از ایشان آقا جواد، برای‌شان مهم بوده که پیگیر مطالبات تیم باشند. نه‌فقط بازیکنان، کادر فنی، کادر پزشکی، تدارکات و همه دوستانی که دارند در کنار تیم ملی زحمت می‌کشند و بیشترین زحمت را می‌کشند. با اینکه پشت صحنه زیاد دیده نمی‌شود اما بعضاً در تیم‌های فوتبال پشت صحنه می‌تواند به‌مراتب تأثیرگذارتر باشد. اینکه بازیکنان به‌خوبی ریکاوری شوند، آرامش داشته باشند و امکانات خوب باشد. همه از مواردی است که تأثیرگذار است و در دو، سه هفته‌ای که گذشت این امکانات به‌خوبی برای تیم ملی فراهم شده است. آقا احسان (حاجی‌صفی) و آقا کریم (انصاری‌فرد) تلاش می‌کنند این مسائل را حل کنند. من هم اگر کوچکترین تأثیرگذاری داشته باشم، تلاش می‌کنم بتوانیم از حق بازیکنان دفاع کنیم. به هر حال بعد از هر تلاشی باید پاداشی هم وجود داشته باشد و این می‌تواند در روند موفقیت بازیکنان و کادر فنی تأثیرگذار شود.

در اردوی اخیر تغییر را احساس کرده‌اید؟

 اجازه بدهید صحبت‌هایم را از اردوی کیش شروع کنم که امکانات واقعاً فوق‌العاده خوب بود. به‌عنوان یک بازیکن، هرچه ما نیاز داشتیم از امکانات هتل و شرایط پرواز و تمرین مهیا بود. خدا را شکر می‌کنم که دو، سه هفته‌ای که سپری کردیم، هم از نظر امکانات و هم حمایتی که از تیم ملی شد بسیار خوب بوده است. پاداش هر دو بازی را گرفته‌ایم و در ادامه راه امیدواریم همه اینها ادامه پیدا کند. ما بازی‌های مقدماتی اصلی را پیش‌رو داریم. یک بخش فوتبالی است که بر گردن بازیکنان و کادر فنی است و بخش دیگر مربوط به مسائل دیگری است که خدا را شکر در این دو، سه هفته خوب بوده است.

در این مدت رابطه خوبی بین بازیکنان تیم ملی و رئیس فدراسیون فوتبال برقرار شده است.

 این موضوع برای خود من هم جالب بوده است. رابطه نزدیک بازیکنان با آقای عزیزی‌خادم می‌تواند به عملکرد بهتر تیم ملی کمک کند. ما در لابی هتل و رستوران ایشان را می‌بینیم و بازیکنان راحت صحبت‌های‌شان را مطرح می‌کنند و از مشکلات‌شان می‌گویند. ایشان خیلی راحت صحبت می‌کنند و من فکر می‌کنم این موضوع می‌تواند در ادامه راه تأثیرگذار باشد. این موضوع فقط مربوط به ما نیست. در صحبتی که چند روز پیش داشتیم، ایشان درباره هدف‌گذاری‌ها و برنامه‌ریزی‌هایی که برای تیم‌های فوتسال، تیم‌های پایه و تیم زنان شده صحبت کردند. صحبت‌های ایشان خیلی مثبت به نظر می‌رسید و با توجه به کیفیتی که در تیم‌های ما وجود دارد، این موضوع طبیعی است. با توجه به ترکیبی از استعدادهایی که وجود دارد و مسئولانی که در فدراسیون فوتبال حضور دارند و شخص آقای عزیزی‌خادم، من فکر می‌کنم آینده خوبی را هم در فوتسال و هم در فوتبال آقایان و خانم‌ها ببینیم.

در جامعه فوتبال اتحاد وجود دارد؟

 در این مدت مثبت بوده است، چون قطعاً موفقیت تیم ملی در سال‌های گذشته و حضور در جام‌جهانی، چه در باشگاه و چه اسپانسرینگ و امکانات خیلی تأثیرگذار بوده است. از طرفی وقتی ما به جام‌جهانی می‌رویم، می‌توانیم نماینده‌های بیشتری در فوتبال اروپا داشته باشیم. این یک چرخه است. موفقیت تیم ملی به موفقیت خیلی از باشگاه‌ها، بازیکنان و کادرهای فنی متصل است. به‌خاطر همین فکر می‌کنم این تمرکز و حمایت باید بیشتر و بیشتر شود تا این چرخه رو به جلو حرکت کند و باعث پیشرفت فوتبال ایران شود.

در هر دوره اتفاق افتاده که درباره نسل خوب بازیکنان در تیم ملی صحبت شده است اما خیلی از کارشناسان و مردم با قدرت اعتقاد دارند نسل فعلی یکی از بهترین نسل‌های تیم ملی فوتبال ایران است.

 چون خودم بین بازیکنان هستم، سخت است بخواهم از این نسل تعریف کنم اما همانطور که شما هم گفتید، به‌جرأت می‌توان گفت این نسل یکی از بهترین نسل‌های فوتبال ایران در همه ادوار است. ما بالاخره در دوره‌های مختلف بازیکنان خیلی خوب و موفقیت‌های فوق‌العاده‌ای داشتیم ولی می‌توانم به‌جرأت بگویم چه از نظر فنی و چه از نظر شخصیتی این یکی از بهترین نسل‌های فوتبال ایران است که فکر می‌کنم بین 4، 6 یا 8 سال آینده فوتبال ایران را می‌تواند تأمین کند. بازیکنان فوق‌العاده بااستعدادی در این تیم وجود دارند. یکسری بازیکن جوان باتجربه و یکسری بازیکن جوان‌تر که دارند در لیگ برتر خودمان فوق‌العاده خوب کار می‌کنند. این ترکیب می‌تواند خیلی مثبت باشد و نوید این را می‌دهد که در سال‌های آینده می‌تواند تیم ملی بهتر و بهتری داشته باشیم. همه اینها برمی‌گردد به حمایتی که باید از تیم ملی وجود داشته باشد، به اتحاد ملی و فوتبالی که باید وجود داشته باشد که به امید خدا بتواند این تیم و این نسل را به جلو ببرد و باعث شادی‌های بیشتر در فوتبال و بین مردم شود.

برسیم به بازی حساسی که با عراق در پیش داریم. البته با سه بردی که در بازی‌های اخیر داشتیم، شرایط تغییر کرده و استرس تا حد زیادی از تیم دور شده است. با توجه به اینکه بازی مقابل عراق در سال‌های اخیر برای ما سخت بوده است، مسابقه با عراق را چطور می‌بینید؟

 نیازی به این نیست که بگویم در سال‌های اخیر همیشه بازی‌های ما با عراق، حساس، مهم و سخت بوده است. فکر می‌کنم در ادوار مختلف در جاهای مختلف و سختی با عراق بازی داشتیم که همین موضوع حساسیت را بیشتر هم کرده است. آنها هم تیم خوبی دارند و قابل احترام هستند. قطعاً بازی خیلی‌خیلی سختی خواهد شد، ولی همانطور که شما گفتید این سه بردی که کسب کردیم خیلی می‌تواند تأثیرگذار باشد. چه از نظر روحی، روانی و چه از نظر شناخت بازیکنان از یکدیگر و در بهبود عملکرد بازیکنان تأثیرگذار بوده است. اگر بخواهیم با قاطعیت و خیال راحت به مرحله بعد مقدماتی صعود کنیم باید با تمام انرژی وارد زمین مسابقه شویم. من بین بازیکنان هستم و اتحادی که بین آنها وجود دارد را می‌بینم. ما هر روز داریم درباره بازی با عراق با یکدیگر صحبت می‌کنیم اما با استعداد و همبستگی که بین بازیکنان می‌بینم، به امید خدا از این بازی هم سربلند خارج می‌شویم و من قول می‌دهم سربلند شویم.

حالا که شرایط برگشت و از استرس‌ها کاسته شد اما این سؤال همچنان مطرح می‌شود که چرا اینقدر کار برای‌مان سخت شد؟

 متأسفانه خیلی مسائل دست به دست هم داد. دلایل مختلفی بود که اگر بخواهیم درباره‌شان صحبت کنیم باید ساعت‌ها صحبت کنیم. به هر حال این چیزی است که گذشته و بازگویی‎اش کمکی نمی‌کند، بخصوص قبل از بازی حساسی که داریم. چیزی که گذشته را باید برای گذشته بگذاریم. حتی سه مسابقه‌ای که بردیم هم گذشته است. در فوتبال باید بازی به بازی پیش برویم. به هر حال الان در این شرایط قرار داریم و باید تلاش و تمرکزمان را بیشتر کنیم تا اتفاقاتی که قبلاً افتاده را جبران کنیم و همانطور که گفتم از این مسابقات سربلند خارج شویم.

با همه این اتفاقات و نکاتی که درباره نسل طلایی اشاره کردیم، می‌توانیم امیدوار باشیم در صورت صعود به جام‌جهانی، این نسل صعود از گروه‌مان را رقم بزند؟ اتفاقی که در دوره قبلی هم تا یک‌قدمی‌اش پیش رفتیم.

 راجع به این مسائل صحبت کردن همیشه شیرین است. اینکه به مرحله بعدی صعود کنیم، نتایج خوبی کسب کنیم و شرایط خوبی داشته باشیم اما در هر مرحله بهتر است قدم‌به‌قدم پیش برویم. اولین قدم بزرگ ما هم در حال حاضر بازی با عراق است. به امید خدا باید این مرحله را رد کنیم. مرحله بعد، کار ما فوق‌العاده سخت‌تر می‌شود چون تیم‌هایی مثل ژاپن، کره، استرالیا و عربستان که همیشه سنتی بودند، دارند پیشرفت می‌کنند و از شرایط بسیار خوبی برخوردارند و فکر می‌کنم خیلی کار سختی را پیش‌رو داریم. بالاخره از نسلی صحبت می‌کنیم که جام‌جهانی، جام ملت‌ها و بازی‌های فوق‎العاده سختی را پشت سر گذاشته است و فکر می‌کنم این تجربه را می‌توانند به تورنمنت‌های بعدی انتقال دهند که بزرگترین‎شان جام‌جهانی قطر است. می‌توانیم قدم‌به‌قدم پیش برویم و به پیروزی‌های بهتری برسیم؛ اول به جام‌جهانی صعود کنیم و بعد آنجا نتایج خوبی بگیریم.

همه انتظار دارند سال دیگر در فوتبال باشگاهی علیرضا جهانبخش اتفاقات بزرگی رقم بخورد.

 این موضوع را در این مدت خیلی‌ها با من مطرح کردند. مهم‌ترین موضوع این است که من هنوز دو سال دیگر با برایتون قرارداد دارم. بعد از این بازی‌ها، چند هفته تعطیلات دارم و بعد به تیم برمی‌گردم. قطعاً تصمیمی خواهم گرفت که تصمیم خوب فوتبالی باشد، مخصوصاً سالی که سال فوق‌العاده سختی را پیش‌رو داریم و می‌توانم یکی، دو سالی که کمتر بازی کردم و شرایط آنطور که باید نبوده را جبران کنم. قطعاً می‌توانم قول بدهم تصمیم خوب فوتبالی بگیرم و شرایطی را رقم بزند که قدمی که در فوتبال اروپا برداشتم را رو به جلو ببرد. امیدوارم بتوانم هم با شرایط خوب باشگاهی دل مردم را شاد کنم و هم آمادگی را در خودم ایجاد کنم که بتواند به عملکرد خوبم در تیم ملی کمک کند.

حق می‌دهید به مردم که بعد از عملکرد درخشان باشگاهی‌ات، دوست داشته باشند آن روند ادامه داشته باشد؟

 صددرصد همینطور است. در یکی، دو سال اخیر درباره این مسأله خیلی صحبت شده است. این حس فوق‌العاده خوبی است. این حمایت‌هایی که از طرف مردم وجود دارد خیلی خوب است و هر فوتبالیستی دوست دارد این شرایط را تجربه کند و این دنبال کردن‌ها را ببینید اما از طرفی هم آدم باید همه جوانب را در نظر بگیرد. چون من با باشگاه برایتون قرارداد دارم و هر تصمیمی، تنها تصمیم من نیست و تصمیمی است که باشگاه هم باید موافق باشد. در این سال‌ها همینطور بوده و در مقاطع مختلف، اتفاقات مختلفی رخ داده است. بالاخره من به‌موقع درباره این مسأله هم صحبت می‌کنم. اجازه بدهید این بازی تیم ملی را سپری کنیم و من تصمیمم را برای فصل پیش‌رو بگیرم. امیدوارم اتفاقات خوبی بیفتد و قدمی رو به جلو باشد.

سومین جام‌جهانی هم قرار است در خاورمیانه برگزار شود، از این جهت برای ما مهم است که در جام باشیم. پتانسیل را برای رسیدن به جام‌جهانی چطور می‌بینی؟

 اگر فقط راجع به پتانسیل صحبت کنیم، پتانسیل این نسل برای رسیدن به جام‌جهانی، پتانسیل فوق‌العاده خوبی است.

من از جام‌جهانی 1998 و بازیکنان ستاره‎ای که در تیم ملی حضور داشتند، همچنین نسل 2006، 2010 را به یاد دارم. چون از خانواده فوتبالی می‌آیم، همه ادوار جام‌جهانی را دنبال کرده‌ام و باید بگویم هرچقدر درباره پتانسیل این نسل بگویم، کم گفته‌ام.

پتانسیل به‌تنهایی اما برای صعود به جام‌جهانی کافی نیست. استفاده از این پتانسیل و استعداد بازیکنان و اینکه بتوانیم بهترین شرایط را برای استفاده از این استعداد فراهم کنیم، خیلی‌خیلی مهم‌تر از خود این پتانسیل است. این می‌تواند شرایط مختلفی داشته باشد اما من می‌توانم بگویم پتانسیل و خواستن در بین بازیکنان خیلی وجود دارد. خود آنها هم می‌دانند یک بحث، بحث فوتبال ملی است و اتفاقاتی که می‌تواند برای فوتبال مثبت باشد. بحث دیگر اما بحث مردم است و علاقه‌ای که برای دنبال کردن جام‌جهانی دارند. به هر حال جام‌جهانی در قطر برگزار می‌شود و همسایه ماست. در جام‌جهانی روسیه دیدیم که چه استقبال فوق‎‌العاده‌ای شده بود. این می‌تواند برای ما یک اتفاق مثبت باشد. از طرفی به نظر من مهم‌ترین مسأله مسیر است. در دو، سه هفته گذشته برنامه‌ریزی‌هایی که شده از طرف مسئولان فدراسیون و شخص آقای عزیزی‌خادم خیلی مثبت بوده است. برنامه‌ریزی‌ها و اردوهای بعدی و هدف‌هایی که برای رسیدن به جام‌جهانی تعریف شده، خیلی خوب بوده است، به همین خاطر معتقدم اگر از این پتانسیل به‌خوبی استفاده شود، می‌تواند دوره خیلی خوبی را برای حضور در دور بعدی جام‌جهانی داشته باشیم و همانطور که گفتید، بازیکنان تیم ملی سه یا حتی چهار دوره جام‌جهانی را تجربه کنند.

خود شما از بازیکنانی هستید که در صورت صعود، چهارمین دوره حضورت در جام‌جهانی را تجربه می‌کنی.

 بله. رفتن به جام‌جهانی اتفاق خیلی بزرگی است و صحبت کردن درباره آن خیلی سخت است، چون حضور در آنجا را باید تجربه کنید. بازی کردن در این مسابقات و اینکه همه دنیا بازی‌ها را نگاه می‌کنند، حس خیلی خوبی است. به امید خدا اگر زنده باشیم و شرایط آنطور که باید و شاید پیش برود، می‌تواند این حضور در دوره بعدی هم برای من اتفاق بیفتد و حتی بقیه بازیکنان که می‌توانند سه جام‌جهانی را تجربه کنند.

عکس پروفایل اینستاگرامت سال‌هاست که یک عکس ثابت است. آیا از این پسربچه خبر داری؟

 بعد از جام‌جهانی 2018 بود که ویدئوها و عکس‌های مختلفی به دست ما می‌رسید. عکسی به دست من رسید از پسربچه‌ای که کاغذی را با اسم من پشت لباسش چسبانده بود. قبل از بازی با پرتغال بود که من این عکس را دیدم که انرژی فوق‌العاده خوبی به من داد و به خودم قول دادم وقتی برگشتم به ایران تمام تلاشم را می‌کنم تا آن پسربچه را پیدا کنم. با پیگیری‌هایی که کردم توانستم متین کوچولو که الان دیگر خیلی بزرگ شده را پیدا کنم. پیش آنها رفتم. سعی کردم لباس تیم ملی و یکسری شرایط را که در آن زمان امکانش بود برای‌شان فراهم کنم. بچه‌ها زندگی فوق‌العاده سختی را اطراف تهران سپری می‌کنند و آن انرژی را من هنوز هم همراه خودم دارم و چون این حس و انرژی هنوز برای من خوب است، هیچ‌وقت نخواستم آن عکس را عوض کنم. از طرف دیگر از این بچه‌های بااستعداد در کشور ما خیلی وجود دارد و امیدوارم شرایط طوری فراهم شود که زندگی این بچه‌ها بهتر شود. همین الان من دارم به اندازه وظیفه‌ام شرایطی را برای آنها فراهم می‌کنم. به بقیه بازیکنان هم گفته‌ام و آنها قرار است کمک‌هایی را انجام دهند که کسانی که شرایط‌شان برای تحصیل و سایر امکانات مهیا نیست، شرایط بهتری داشته باشند ولی ما بخش کوچکی از این کار را می‌توانیم انجام دهیم. هیچ‌وقت در سیاست نخواستم دخالت کنم اما با توجه به اینکه نزدیک انتخابات ریاست‌جمهوری هستیم، امیدوارم مسیر طوری پیش رود که کشورمان روزبه‌روز پیشرفت کند و این بچه‌ها شرایط بهتری پیدا کنند و جاهایی که دیده نمی‌شوند، دیده شوند. این مهم‌ترین مسأله است و من اعتقاد دارم عمر گذراست و همیشه اتفاقات خوب می‌ماند. امیدوارم اتفاقاتی خوبی بیفتد.

حرف آخر با مردم ایران.

 خیلی ممنونم از مردم. چه از نظر شخصی و چه زمانی که در تیم ملی هستم از ما حمایت می‌کنید. از همین طریق می‌خواهم به شما بگویم همیشه حمایت شما انرژی مضاعف برای ماست. باز هم ما را دعا و حمایت کنید. هرچه از حساسیت بازی پیش‌رو بگویم، کم گفته‌ام. برای ما دعا کنید و انرژی مثبت برای‌مان بفرستید که از این بازی هم سربلند خارج شویم و دل‌تان را شاید کنیم.

یادداشت

آرمن ساروخانیان  

 

با فرمول عجیب AFC برای صعود تیم‌ها و نتایج ضعیف دور رفت با هدایت ویلموتس، صعود تیم ملی به معادله‌ای چندمجهولی تبدیل شده است. از روز اول می‌دانستیم که صعود با چهار برد قطعی خواهد بود و تیم ملی موفق شد سه بازی اول را ببرد، ولی حالا به سخت‌ترین بازی رسیده‌ایم و سؤال اینجاست که اگر با عراق به تساوی برسیم، تکلیف چیست؟

یکی از این مجهولات، بازی صبح دیروز کره جنوبی و لبنان بود که با وجود گل زودهنگام لبنان با برتری کره به پایان رسید؛ همان نتیجه‌ای که دلخواه ما بود. با این حال هنوز تساوی تضمین صعود تیم ملی نیست و لازم است که یکی از اتفاقات زیر هم در بازی‌های روز آخر رخ بدهد: شکست ازبکستان مقابل عربستان، شکست امارات مقابل ویتنام یا نبردن اردن مقابل استرالیا.

هرچند احتمال زیادی وجود دارد که نتایج حداقل یکی از این سه بازی به نفع ما باشد (بخصوص بازی استرالیا – اردن)، ولی مشکل اینجاست که هر سه بازی بعد از بازی ایران – عراق به پایان می‌رسد. به همین دلیل اسکوچیچ و بازیکنان تیم ملی از روز اول تأکید داشتند که برای بردن عراق به زمین می‌روند، ولی اگر اوضاع مطابق انتظار پیش نرفت و گره بازی باز نشد، واکنش سرمربی و بازیکنان تیم ملی چه باید باشد؟

قطعاً بردن عراق بهترین نتیجه است که جای اما و اگر باقی نمی‌گذارد و چه بهتر که تیم ملی زودتر به گل برسد تا با اضطراب کمتری بازی کند، ولی سبک بازی عراق و کیفیت بد چمن ورزشگاه المحرق دلایلی است که به سناریوهای دیگر هم فکر کنیم. 

در روزهای گذشته مطالب زیادی درباره پتانسیل بالای تیم ملی و بخصوص کیفیت مهاجمانش نوشته شده، ولی عراق با فوتبال تخریبی‌اش می‌تواند بازی هر تیمی در آسیا را دچار سکته کند و از کار بیندازد. فراموش نکنیم که تیم ملی در چهار تقابل آخرش نتوانسته عراق را ببرد و از آخرین برد ما مقابل این تیم حدود شش سال می‌گذرد.

بررسی موقعیت دو تیم می‌تواند به تحلیل انتخاب‌های دو مربی در شروع بازی کمک کند. اسکوچیچ تیمش را برای برد به زمین می‌فرستد، ولی کاتانچ می‌داند که تیمش با یک تساوی هم سرگروه می‌شود. 

این برای تیمی که مهمترین ویژگی‌اش از کار انداختن بازی حریف است، بهترین سناریو محسوب می‌شود. عراقی‌ها با بازی خشن و خطاهای تاکتیکی در مرکز زمین اجازه نمی‌دهند تعداد پاس‌های متوالی حریف بالا برود و بازی‌اش شکل بگیرد.

مشکل بزرگ برای اسکوچیچ زمانی خواهد بود که بازی با تساوی پیش برود و او مجبور شود که با ریسک بیشتری بازی کند. 

او از یک طرف مجبور است که برای برد با نفرات بیشتری حمله کند و از طرف دیگر باید مراقب باشد که روی ضدحملات غافلگیر نشود.

پیچیدگی‌های معادلات صعود می‌تواند روی تصمیمات تاکتیکی اسکوچیچ هم تأثیر بگذارد و در صورت تساوی او را مقابل این دوراهی قرار بدهد: آیا او باید برای بردن ریسک کند و به آب و آتش بزند یا نیم‌نگاهی به حفظ تساوی داشته باشد و تیمش را به سمت باخت احتمالی و حذف از مسابقات

 هل ندهد؟

در فوتبال معمولاً شما می‌دانید که چه نتیجه‌ای برای شما مناسب است و برای رسیدن به آن میزان ریسک تیم‌تان را تعیین می‌کنید، ولی تیم ملی این بار بر سر سه راهی قرار گرفته و تساوی همانطور که تضمین صعود نیست، ولی امید پررنگی را برای حضور در مرحله بعد زنده نگه می‌دارد.

بهترین سناریو این است که عراق را هم مثل بحرین بی‌حرف و حدیث ببریم، ولی اگر بازی با تساوی پیش برود، لحظات سخت و پرالتهابی در انتظار اسکچوچیچ، بازیکنان و طرفداران تیم ملی خواهد بود که ممکن است تا ساعاتی بعد از بازی هم ادامه داشته باشد.

 

رضا حمیدی  

 

بی‌تردید گلی که ایمان مبعلی در یکی از به یادماندنی‌ترین تقابل‌های ایران و عراق به ثمر رساند همیشه در خاطر فوتبال‌دوستان باقی خواهد ماند. گلی که با شادی خاص او همراه شد. ایمان مبعلی بعد از سال‌ها فعالیت حرفه‌ای حالا در کسوت مربی مشغول به کار است و بازی دوباره با تیم ملی فوتبال عراق در مرحله پیش مقدماتی جام جهانی فوتبال بهانه‌ای شد تا دوباره با ستاره سابق فوتبال ایران گفت و گو کنیم.

 

سه شنبه بازی بسیار مهمی با تیم ملی فوتبال عراق داریم. دیداری که برای ما به مراتب مهم‌تر از عراقی‌ها است چون احتمال دارد عراق با شکست مقابل ایران هم به مرحله بعد صعود کند اما تیم ملی فوتبال ایران قطعاً به برد نیاز دارد. در این شرایط اما عراقی‌ها با انگیزه خاصی درباره بازی سه‌شنبه حرف می‌زنند وحتی سرمربی‌شان هم با قاطعیت اعلام کرده در بازی با ایران به دنبال کسب پیروزی است. به نظر می‌رسد آنها نمی‌خواهند مقابل ایران بازنده باشند.

تقابل ایران و عراق همیشه حساس است و این فضایی که عراقی‌ها ایجاد کرده‌اند نشأت گرفته از همین موضوع است. قطعاً آنها دوست ندارند به ما ببازند و دنبال پیروزی در این بازی هستند چون بازی با ایران همیشه برای عراقی‌ها متفاوت است. همینطور که برای ما این بازی حالت روحی و روانی متفاوتی دارد. در این شرایط که عراقی‌ها به اصطلاح ما کری می‌خوانند و حرف از برد می‌زنند بهترین کار در مقابل آنها سکوت است. ما نباید واکنشی نشان دهیم تا روز بازی.

اگر خودت بازیکن تیم ملی بودی یا مسئولیتی در تیم ملی داشتی همین استراتژی را در پیش می‌گرفتی؟

قطعاً همین کار را می‌کردم. لذتی که در پاسخ دادن به این جور حرف‌ها در میدان بازی هست، در جای دیگری نیست. باید با عمل‌مان ثابت کنیم که از عراق بهتر هستیم. الان آنها یک فضای کری‌آمیز ایجاد کرده‌اند و سرمربی‌شان هم گفته 3 امتیاز بازی با ایران را می‌خواهیم تا انرژی را از فوتبالیست‌های ما بگیرند. آنها می‌خواهند ما را وارد یک فضای پرتنش کنند. می‌خواهند حواس‌مان به این سمت پرت شود و از اصل ماجرا غافل شویم. در این شرایط تنها کاری که ما می‌توانیم انجام دهیم این است که سکوت کنیم و روز بازی جواب قاطعانه‌ای به آنها بدهیم. ما نباید هیچ عکس‌العملی به اظهارات آنها داشته باشیم و باید انرژی‌مان را برای روز بازی ذخیره کنیم. می‌خواهند با این جور فضاسازی‌ها تمرکز را از ما بگیرند. از نظر من آرامش در این بازی خیلی اهمیت دارد. به همین دلیل نباید به این کری‌خوانی‌ها توجه کنیم. حتی بعد از برد مقابل عراق هم نباید حرفی به آنها بزنیم. شاید بعضی‌ها بعد از اینکه حریف را شکست می‌دهند کری بخوانند اما من اعتقاد دارم حتی بعد از پیروزی در بازی سه‌شنبه باید با سکوت‌مان صحنه را ترک کنیم.

در بازی با بحرین به بردی شیرین رسیدیم و شاید خیلی‌ها آن برد را پیش زمینه‌ای برای تکرار پیروزی در بازی با عراق بدانند. تو هم همین عقیده را داری؟

بازی با بحرین همان شب تمام شد و رفت. اگر بخواهیم در باد آن برد بخوابیم مشکل‌ساز خواهد شد. البته باید تأکید کنم که من از آن بازی خیلی لذت بردم و بچه‌ها آنقدر مسئولیت پذیر فوتبال بازی کردند که جای هیچ انتقادی باقی نماند اما اکنون باید با این دیدگاه منطقی وارد میدان شویم که الان با عراق بازی داریم نه بحرین. ما 3 امتیاز از بحرین می‌خواستیم که شکر خدا نصیب‌مان شد. حالا چه دلیلی دارد که مدام به عقب برگردیم و خاطرات آن بازی را در ذهن مرور کنیم. این باعث درجا زدن فکر و ذهن ما می‌شود. فوتبال یک بازی ذهنی است و اگر نگاهی رو به جلو نداشته باشید قطعاً به مشکل می‌خورید. الان بازی با عراق در پیش است. یک بازی مهم و حیاتی و من می‌گویم حتی نباید به مساوی در آن هم فکر کنیم چه رسد به اینکه بخواهیم خدای نکرده شکست را در ذهن بیاوریم. من اعتقاد دارم که عراق قطعاً قوی‌تر از بحرین است. برای این ادعا دلایل کافی وجود دارد. عراق را نباید مانند بحرین فرض کنیم چون فاصله فوتبال آنها با این تیم زیاد است.

چه فاکتوری باعث پیروزی در این بازی خواهد شد. آیا باید استراتژی خاصی را در پیش گرفت؟

همان طور که گفتم حتی فکر کردن به مساوی در این بازی هم اشتباه است. ما بازی رفت را به عراق باختیم. من البته آن بازی را ندیدم و نمی‌دانم آن روز مربی سابق تیم ملی با فوتبال ایران چه کار کرد. بگذریم. اصلاً نمی‌خواهم به آن بازی فکر کنم اما حداقل انتظاری که می‌رود این است که بچه‌ها انتقام آن شکست را بگیرند اما درباره سؤالی که شما مطرح کردید. به نظر من هیچ راهی جز ارائه یک فوتبال با هوش و منطقی به نظرم نمی‌رسد. در این بازی قطعاً ما صاحب فرصت‌های گلزنی متعدد خواهیم شد چون شکل بازی‌مان به گونه‌ای است که حتی مقابل تیم‌های بزرگ دنیا هم می‌توانیم صاحب موقعیت شویم اما مسأله‌ای که اهمیت دارد این است که ما از تک فرصت‌ها نهایت بهره را ببریم. در بازی با بحرین یکی، دو موقعیت از دست رفت. در بازی با عراق حتی نباید یک موقعیت گلزنی را به راحتی از دست بدهیم. ما در آن بازی مسئولیت پذیری تیمی فوق‌العاده‌ای داشتیم و اگر در این بازی هم همان استانداردها را تکرار کنیم بدون شک به برتری خواهیم رسید.

فکر می‌کنید کادرفنی تیم ملی بتواند به خوبی از عهده مسئولیت‌های خود در انتخاب مناسب تیم اصلی و در ادامه تعویض‌ها و همچنین هدایت بازیکنان در جریان این بازی برآید؟

ما کادرفنی خوبی داریم. در روزهایی که اسکوچیچ تازه انتخاب شده بود انتقادهای زیادی به این مربی بود. خیلی‌ها گفتند که اسکوچیچ در حد و اندازه فوتبال ایران نیست. آنها اما به این موضوع توجه نداشتند که در شرایط فعلی او بهترین گزینه بود چون اسکوچیچ می‌توانست با شناخت خوبش از بازیکنان فوتبال ایران، انتخاب‌های درستی داشته باشد. الان در کادر فنی تیم ملی هماهنگی وجود دارد ضمن اینکه اسکوچیچ از دستیاران خوبی استفاده می‌کند. وحید هاشمیان و کریم باقری به خوبی می‌توانند به بالا رفتن عیار تیم ملی کمک کنند. ما روی نیمکت مشکلی نداریم و من نسبت به تصمیم‌هایی که اتخاذ می‌شود خوشبینم و امیدوارم ریتم و آهنگ این بازی را از ابتدا در درست بگیریم و اجازه ندهیم عراق بر بازی مسلط شود چون آنها با انگیزه وارد میدان خواهند شد و دوست دارند در بازی آخر ایران را شکست دهند و با برد به مرحله بعد بروند.

خط حمله تیم ملی به زعم بسیاری از کارشناسان نقطه قوت ما محسوب می‌شود. شما هم همین عقیده را دارید؟

من اعتقاد دارم که ما در خطوط سه‌گانه وضعیت بسیار خوب و امیدوارکننده‌ای داریم. به اعتقاد من نقطه قوت تیم ملی فقط خط حمله‌اش نیست. در چارچوب دروازه، خط دفاع و خط میانی بازیکنانی حضور دارند که در فوتبال آسیا بی‌نظیر هستند. ما کم بازیکن زبده و درجه یک در تیم ملی نداریم و اینطور نیست که قوت تیم ملی را به خط حمله‌اش خلاصه کنیم. این بی‌انصافی است که دیگر خطوط را نبینیم و به نظر من الان یک هارمونی قابل قبول در خط میانی و خط دفاع ایجاد شده که بسیار بی‌نظیر است.

و مهدی قایدی هم تک ستاره استقلال در تیم ملی است که نگاه‌های بسیاری را به سوی خود متوجه کرده است. شاید او ستاره این بازی باشد.

مهدی قایدی بعد از آن اتفاقات تلخی که برایش رخ داد داشت در فوتبال محو می‌شد اما یک مربی مانند استراماچونی آمد و فوتبال او را فهمید و احیایش کرد. فرق مربی اینجا مشخص می‌شود. برای قایدی آرزوی بهترین‌ها را دارم. امیدوارم در بهترین تیم‌ها بدرخشد و سه‌شنبه ستاره تیم ملی ایران باشد. مهدی قایدی بازیکنی است که ظرفیت‌های زیادی دارد هرچند که برای یک بازیکن آن هم در پست هجومی سخت است سال‌ها در اوج باشد اما امیدوارم مهدی بتواند از پس این کار برآید و7، 8 سال دیگر در اوج فوتبال بازی کند و همه از نمایش او لذت ببرند.

 

 

حمید استیلی بازیکن سابق پرسپولیس و تیم ملی که همیشه با جنگندگی و دوندگی و پاس‌هایش در تیم ملی وزنه‌ای قابل اتکا به شمار می‌آمد در خصوص دیدار حساس سرخ‌پوشان در سوپرجام مقابل تراکتورسازی و شانس سرخ‌پوشان برای قهرمانی همچنین دیدار ایران مقابل عراق با ما صحبت کرد. گفت و گوی ما را با حمید استیلی در قالب مصاحبه با هم مرور می‌کنیم.

 

با توجه به حضور پرتعداد بازیکنان پرسپولیس در تیم ملی و مصدومیت بازیکنانی نظیر وحید امیری و کمال کامیابی‌نیا شرایط فنی دو تیم را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

به هر حال از آنجا که بحث تیم ملی مطرح بود نیاز به در اختیار گذاشتن بازیکنان بود و این مسأله می‌طلبید که تمامی باشگاه‌ها با تیم ملی همکاری لازم را جهت مسابقات بسیار حساس دور برگشت داشته باشند. مسلماً این امر می‌تواند خستگی و مصدومیت‌هایی را همراه داشته باشد که نمونه آن مصدومیت کمال و وحید بود که سرمربی پرسپولیس نمی‌تواند از وجود آنها در سوپرجام استفاده کند اما از آنجا که تیم ملی بر بحث باشگاهی اولویت دارد وظیفه همکاری با این تیم وجود داشت چون خیلی مهم بود که تیم ملی ایران به دور بعد و ان‌شاءالله جام جهانی صعود کند و خدا را شکر بازیکنان ما با غیرت و همبستگی و انسجام بسیار خوب نمایش عالی را ارائه دادند و سه حریف پیش روی تیم‌مان را به شکل بسیار خوبی از میان برداشتند و حالا تیم‌مان را در آستانه اول شدن در گروهش قرار داده‌اند و من خیلی خوشبینم که عراق را هم شکست می‌دهیم و به عنوان تیم اول به مرحله بعد صعود می‌کنیم هر چند که ما با شرایطی که با برد کره جنوبی مقابل لبنان به وجود آمده شانس زیادی برای صعود به عنوان تیم دوم از گروهمان داریم. همه این موارد در حالی است که ما شانس خیلی زیادی برای شکست عراق داریم چون تیمی داریم که بسیار پرمهره است به شکلی که در هر پست بازیکنان کلیدی و بین‌المللی زیادی وجود دارد که این امر ضریب اطمینان تیم ما را برای موفقیت بسیار زیاد می‌سازد.

اما در چند سال اخیر تیم ملی ایران نتوانسته عراق را شکست دهد و تنها در یک بازی دوستانه موفق به پیروزی مقابل عراق شده‌ایم!

با تمام احترامی که برای عراق قائل هستم باید بگویم تیم ملی ما سرتر از تیم ملی عراق است. در مورد تیم بحرین هم اینگونه صحبت‌ها خیلی مطرح بود که ما تاکنون نتوانسته‌ایم تیم ملی بحرین را در منامه شکست دهیم اما دیدیم که تیم ملی ایران با چه قدرتی مقابل بحرین بازی کرد و با سه گل تیم بحرین را در هم کوبید و حتی می‌توانست با اختلاف بیشتر از سه گل تیم ملی بحرین را شکست دهد. حالا هم تیم ملی ایران همه جوره از تیم ملی عراق سرتر است و قدرت بسیار خوبی دارد و به معنای واقعی یک تیم تمام عیار است.

عراق هم مهره‌های خوبی مانند بشار رسن و چند بازیکن دیگر دارد که خوب و تأثیرگذار کار کرده‌اند.

بله همه این موارد هست اما گفتم تیم ملی ما خیلی سرتر و در یک جمله تیم به مراتب بهتری نسبت به تیم ملی عراق است. در حال حاضر هم با توجه به شرایطی که به وجود آمده شانس تیم عراق برای صعود حتمی شده و تیم ما هم برای صعود شانس‌اش زیاد شده که این امر تا حدودی استرس را از بازیکنان ما برمی‌دارد و شرایط‌مان را به لحاظ روانی برای بازی با عراق به شکل خوبی می‌سازد. جدا از همه این شرایط تیم ملی ما مزیت بزرگی دارد که شاید هیچ دوره‌ای چنین شرایط ایده‌آلی را نداشته است.

منظورتان چه مزیت بزرگی است؟

بازیکنان لژیونر بسیار خوب و به تعداد متعددی در تیم ملی‌مان حضور دارند که این مسأله تیم ملی ما را به نظرم به بین‌المللی‌ترین تیم ملی تاریخ ایران تبدیل ساخته و ما هیچ زمانی این همه لژیونر در تیم ملی‌مان نداشتیم. بازیکن خوب همیشه در تیم ملی‌مان داشتیم اما این مقدار لژیونر خوب نداشتیم که قدرت زیادی به تیم ملی ما داده‌اند و تیم ملی ایران را بار دیگر به یکی از بهترین و خطرناک‌ترین تیم‌های ملی تبدیل ساخته‌اند به شکلی که واقعاً حالا با تیمی که داریم وحشت بیشتری بر دل حریفان‌مان انداخته‌ایم، از سوی دیگر اسکوچیچ روحیه همبستگی و اتحاد و انسجام بسیار خوبی را بر تیم ملی حاکم ساخته است. زمانی که خودم در تیم ملی امید بودم شاهد این موضوع بودم که چقدر اسکوچیچ وقت و توانش را صرف بازسازی و قدرتمند ساختن تیم می‌کرد؛ نکته مهمی که در اسکوچیچ وجود دارد و در امر مربیگری بسیار شاخص و تعیین‌کننده است. مضاف بر همه مواردی که گفتم دراگان شناخت خیلی خوبی از تیم ملی ایران دارد و با توجه به این موضوع توانسته از قدرت تیم ایران و بازیکنانش بهترین بهره لازم را بگیرد.

از بازی‌های جام صلح و دوستی و دیدارمان با تیم ملی عراق چیزی در خاطرتان مانده؟

بازی‌های ما با عراق همیشه از حساسیت بسیار بالایی برخوردار بوده و همه می‌دانند به دلیل مواردی که بین دو کشور همسایه وجود داشته هیچ‌کدام از دو تیم دوست نداشتند بازنده این دیدار باشند و فرقی نداشته این بازی در رده باشگاهی برگزار شود یا آن دیدار در رده ملی انجام شود. من هم برای تیم ملی کشورم آرزوی موفقیت دارم و مطمئنم بازیکنان ایرانی با غیرت مثال‌زدنی‌شان که در آسیا زبانزد عام و خاص است عراق را هم شکست می‌دهند و به عنوان تیم اول از گروه‌مان به دور بعد صعود می‌کنیم.

از بحث تیم ملی جدا شویم و دوباره به بازی سوپرجام باز گردیم؛ شانس کدامیک از دو تیم را برای پیروز شدن بیشتر می‌دانید‌؟

تراکتور تیم خوبی است اما فکر می‌کنم بعد از جدایی دژاگه، شجاعی و حاجی‌صفی این تیم تا حدودی قدرتش را از دست داده و از آنجا که خطیبی با این تیم حداقل مانند یحیی که چند سال است تیم پرسپولیس را در اختیار داشته، کار نکرده، پرسپولیس را به مراتب قوی‌تر و هماهنگ‌تر و منسجم‌تر از تراکتور می‌دانم و اگر اتفاق خاصی نیفتد و اتفاقات فوتبالی گریبانگیر پرسپولیس نشود حتماً پرسپولیس، قهرمانی دیگری در سوپرجام را به ویترین افتخاراتش اضافه می‌کند.

به نظرتان گل‌محمدی هم می‌تواند مانند برانکو در یک سال با پرسپولیس در جام گرفتن سه‌گانه بزند؟

زمان برانکو تا آنجا که یادم هست پرسپولیس با پنجره بسته نقل و انتقالانی مواجه بود و یکسری مشکلات دیگر داشت اما خدا را شکر پرسپولیس امسال بهترین مهره‌های ایران را در اختیار دارد و به لحاظ تیمی می‌توان گفت که پرسپولیس پرمهره‌ترین و کامل‌ترین تیم ایران است و مهره‌های بسیار شاخصی در تیم پرسپولیس خصوصاً در خط حمله‌اش حضور دارند که این مسأله کار را برای هر تیمی مشکل ساخته است.

یحیی گل‌محمدی از برنگشتن امیری مصدوم به اردوی پرسپولیس و زمان بازی سوپرجام به شدت ابراز نارضایتی کرده است.

کاش تعامل بهتری بین مربیان تیم ملی و باشگاه‌ها از طریق فدراسیون به وجود می‌آمد تا چنین مشکلاتی گریبانگیر تیم نمی‌شد. پرسپولیس مهره‌ها و پتانسیل فنی خیلی خوب و بالایی دارد اما غیبت کمال و وحید می‌تواند در سوپرجام برای پرسپولیس مشکل‌ساز شود ضمن اینکه خستگی ملی‌پوشان و یکسری دردسرهای دیگر هم هست که می‌تواند مشکلاتی را به وجود آورد اما با همه این اوصاف من به برد پرسپولیس مقابل تراکتور خیلی خوشبینم و معتقدم پرسپولیس می‌تواند مانند زمان برانکو سه‌گانه بزند و حتی فراتر از آن قهرمان آسیا شود البته اگر این بازی دیرتر برگزار می‌شد عدالت بهتر رعایت می‌شد.

پرسپولیس در جام حذفی هم به قید قرعه باید به مصاف استقلال برود. این بازی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

قرعه فعلی جام حذفی کار پرسپولیس را سخت‌تر کرد اما تیمی که می‌خواهد قهرمان شود باید برنده شود.

و حرف آخرتان...

چون بازی تیم ملی‌مان مقابل عراق نزدیک است دوست دارم از نقش خوب و مؤثر کریم باقری و وحید هاشمیان در تیم ملی حرف بزنم که حضورشان به لحاظ فنی و روحی و متحد ساختن بازیکنان خیلی به تیم ملی و اسکوچیچ کمک کرد. قطعاً شانس زیادی برای پیروزی تیم ملی کشورمان قائل هستم و روز سه‌شنبه اعتقاد دارم که تیم ملی‌مان با بازیکنان بسیار شاخصی که در اختیار دارد عراق را شکست داده و باز هم مردم کشورمان را خوشحال خواهد ساخت.

 

تیم ملی فوتبال کشورمان از سه دیدار ابتدایی دور برگشت مرحله مقدماتی جام‌جهانی 9 امتیاز کسب کرده و موفق به شکست هنگ‌کنگ، بحرین و کامبوج شده و تا پیش از مرحله نهایی تنها یک دیدار حساس و مهم مقابل عراق در پیش دارد که این مسابقه فردا (سه‌شنبه) برگزار می‌شود.

مسئولان فدراسیون فوتبال در راستای افزایش روحیه به کادر فنی و بازیکنان پیش از شروع بازی‌ها به آنها وعده پاداش داده و بعد از سه بازی ابتدایی بلافاصله پاداش مدنظر را به حساب بازیکنان واریز کردند.

فدراسیون فوتبال برای هر پیروزی تیم ملی مقابل رقبا مبلغ 30میلیون تومان به حساب کادر فنی و بازیکنان واریز کرده است که البته به این پاداش‌ها رقمی از سوی وزارت ورزش اضافه شده است.

به این ترتیب به‌جز پاداش فدراسیون برای هر مسابقه، وزارت ورزش برای هر دو دیدار مهم مقابل بحرین و عراق رقمی معادل 70میلیون تومان برای هر بازیکن را در نظر گرفته است که با احتساب پاداش فدراسیون هر بازیکن و کادر فنی برای بازی با بحرین و عراق یکصد میلیون تومان پاداش دریافت خواهند کرد. همچنین در صورت صعود تیم ملی به مرحله بعد پاداشی کلی برای ملی‌پوشان حدود 100 الی 150میلیون تومان در نظر گرفته شده که به آنها پرداخت خواهد شد.

تیم ملی فوتبال ایران در صورت برتری مقابل عراق به‌عنوان تیم اول گروه C مسابقات از مرحله پیش‌مقدماتی راهی مرحله نهایی خواهد شد.

 

مجید جلالی بعد از پشت‌ سر گذاشتن دو فصل موفق و یک نیم فصل با پیکان در نهایت از این تیم جدا شد. این در حالی است که علاقه‌مند بود به کارش در این تیم ادامه دهد اما چند دلیل برای این قطع همکاری مطرح شد. یکی از آنها دخالت‌هایی بود که گفته می‌شد در مسائل فنی به گوش می‌رسید و آقا معلم آنها را برنمی‌تابید. اما هر چه که بود، به دلیل نتایج نه چندان مطلوبی که در آن نیم فصل به دست آمده بود، مسئولان پیکان برای پایان همکاری با سرمربی‌شان به توافق رسیدند.

آقا مجید بعد از آن کارش را در تیم‌های دیگر ادامه داد اما پیگیر مطالباتش بود و وقتی دید که باشگاه پیکان به تعهداتش عمل نکرده از آنها شکایت کرد. همه این اتفاقات در فضایی کاملاً قانونی و به دور از حاشیه انجام شد اما چند روز پیش در فضای مجازی خبری دست به دست شد که مبنی بر شکایت مجید جلالی از پیکان به خاطر پرداخت نشدن مابقی مطالباتش بود. البته از همان ابتدا هم مشخص بود، این خبر خیلی با واقعیت فاصله دارد. البته نه اصل خبر بلکه شکایت به خاطر مبلغ بسیار کم، موضوعی که حتی وکیل باشگاه پیکان هم آن را تأیید نمی‌کند.

البته ناصر ارضی، وکیل باشگاه ادعاهای دیگری را مطرح می‌کند.

او صحبت‌هایش را اینطور آغاز می‌کند: «من قبل از هر چیز باید بگویم که در خصوص انتشار خبر در فضای مجازی هیچ اطلاعی نداشتم اما وقتی شنیدم به بعضی از دوستانم گفتم که چنین ادعایی صحیح نیست. آقای جلالی از مربیان با دانش و کاربلد و بسیار با انگیزه هستند که شاگردان زیادی را هم تربیت کرده‌اند. اما به عنوان وکیل باشگاه پیکان باید ضمن نهایت احترام به آقای جلالی نکاتی را توضیح دهم. قرارداد ایشان به مدت 3 سال (96-95، 97-96 و 98-97) با باشگاه پیکان منعقد شد. در این مدت هم حدود 400 میلیون تومان (کمی بیشتر) دریافتی داشتند که طبق دادخواست وکیل‌شان مدعی هستند که حدود 65 میلیون تومان از دو سال اول‌شان طلب دارند.» اما به نظر می‌رسد اختلاف اصلی به قرارداد سال سوم مربوط می‌شود که ارضی در این باره می‌گوید: «بابت سال سوم تفاهمنامه‌ای موجود است و با توجه به اینکه نتایج دلخواه نبود، قرارداد ایشان فسخ شد. قرارداد مبلغش 850 میلیون تومان بود که حدود 490 میلیونش را دریافت کرده بودند. اما از آنجا که قرارداد باشگاه پیکان با ایشان سه سال بود و برای سال سوم هفت ماه در کنار تیم بودند باید هفت دوازدهم قراردادشان را هم دریافت می‌کردند. اما دوستان مدعی هستند که باید از روزی که تفاهم کردیم این مقدار هفت دوازدهم را باشگاه پیکان پرداخت کند که به نظرم در این صورت از کل مبلغ قراردادشان هم بیشتر می‌شود.» این دقیقاً همان موضوعی است که طرفین بر سر آن اختلاف نظر دارند و ارضی می‌گوید: «طبق صورت‌جلسه‌ای که با آقای شیعی داشتند، مقرر شد که تا پایان اسفند سال 97 مبلغی را که توافق کردند به ایشان پرداخت کنند. اما بند 4 قرارداد گفته این تفاهمنامه در صورت تحقق بند 2 و 3 به قوت خودش باقی است. یعنی اگر تا اسفند 97 آن مبلغ 495 میلیون به ایشان پرداخت می‌شد، تفاهمنامه به قوت خودش باقی بود اما این دوستان محترم مدعی شدند که این مبلغ پرداخت نشده است.» البته وکیل باشگاه مدعی است اسناد و مدارکی دارد که خلاف این ادعا را مطرح می‌کند: «طبق اسناد و مدارکی که من از باشگاه به دست آورده‌ام، آخرین پرداختی ما به آقای مجید جلالی 90 میلیون تومان در تاریخ 30 بهمن 97 به عنوان تتمه حساب تفاهمنامه بوده است. در واقع هفت دوازدهم مبلغ ایشان 495 میلیون شده اما ایشان با هزینه فدراسیون و هیأت فوتبال و کسوراتی که داشته، حدود 520 میلیون دریافت کرده‌اند که با این حساب حدود 70 میلیون به ما بدهکارند.» البته جلسه آنها به روز دیگری موکول شده است که ارضی می‌گوید: «البته دادخواستی داده بودند و ما هم به جلسه رفتیم اما ظاهراً به وکیل ایشان اعلام نشده بود که در تاریخ 17 خرداد جلسه برقرار می‌شود حالا درخواست تجدید جلسه را داشته‌اند.» او به ضرس‌ قاطع از بدهکار نبودن باشگاه پیکان به جلالی صحبت می‌کند: «ما طبق مستندات‌مان بدهی به آقای جلالی نداریم. آن هم بعد از سه سال. شاید بدانید که طبق بند 6 ماده 26 آیین‌نامه مقررات اگر دو سال از اختلاف بگذرد، دعاوی را قابل طرح در کمیته وضعیت نمی‌دانند. حالا ایشان از سال 97 مدعی هستند و حتی اگر مدعی هم باشند باز هم مشمول مرور زمان شده و ایشان نمی‌توانستند دادخواست بدهند.»

به هرحال باید دید واکنش مجید جلالی و وکیلش به ادعاهای وکیل باشگاه پیکان چه خواهد بود. بدون شک ما در جایگاه قضاوت قرار نداریم و منتظر حکم نهایی دادگاه این پرونده می‌مانیم.

 

آرژانتین کوپا آمه‌ریکا را با دیداری دشوار مقابل همسایه‌اش در ورزشگاه نیلتون سانتوس در ریودوژانیرو آغاز می‌کند. آنها آزمونی سخت پیش رو دارند، ولی در حالی پا به این مسابقات می‌گذارند که مدت‌هاست شکست نخورده‌اند. در واقع، روند شکست‌ناپذیری‌شان از سال 2019 آغاز شده است اما آرژانتین از 1993، یعنی تقریباً 30 سال پیش، فاتح کوپا آمه‌ریکا نشده است و حالا می‌خواهد این طلسم را بشکند.

از زمان حذف زودهنگام آرژانتین در جام جهانی 2018 زیر نظر خورخه سامپائولی، آنها مسیری طولانی را زیر نظر لیونل اسکالونی پیموده‌اند و پیشرفت کرده‌اند و با امید بسیاری پا به این رقابت‌ها می‌گذارند.

آنها گزینه اصلی صعود در گروه B هستند. آرژانتین باید مقابل تیم‌های جنوبی قاره، یعنی اروگوئه، پاراگوئه و بولیوی امتیازات لازم را بگیرد تا به دور بعد برسد.

اما آنها اول از همه باید با شیلی بازی کنند، تیمی که 9 روز پیش زندگی را بر مردان اسکالونی بسیار سخت کرد. آرژانتین مقابل شیلی در مرحله مقدماتی جام جهانی 2022 به تساوی یک - یک رسید.

هرچند آرژانتین تیم بسیار کامل‌تری نسبت به شیلی به نظر می‌رسید اما مردان اسکالونی نمی‌توانستند راهی به دروازه حریف پیدا کنند. تساوی 2-2 با کلمبیا در هفته گذشته هم به این معنا است که آلبی‌سلسته در حالی پا به این مسابقات می‌گذارد که در سال 2021، هیچ دیداری را نبرده‌ است. شیلی در سال‌های 2015 و 2016، در دو دوره پیاپی فاتح کوپا آمه‌ریکا شد و در حالی به این رقابت‌ها می‌آید که به دنبال سومین قهرمانی‌اش در تاریخ این بازی‌ها است. نیم‌دهه از قهرمانی آخر آنها می‌گذرد اما 11 بازیکن اصلی این تیم تقریباً همان قبلی‌ها هستند. الکسیس سانچس و ادواردو وارگاس در خط حمله حضور می‌یابند و کلودیو براوو، گری مدل و موریسیو ایسلا هم در دروازه و دفاع حضور دارند.

مارتین لاسارته، مربی شیلی نگران پیر شدن تیمش نیست و می‌خواهد از توان بالای این بازیکنان محبوب استفاده کند تا قهرمانی را از برزیل، مدافع عنوان قهرمانی و میزبان این بازی‌ها پس بگیرد.

شیلی پس از تساوی مقابل آرژانتین، برابر بولیوی هم به تساوی یک- یک رسید. اریک پولگار، هافبک این تیم گل‌زنی کرد. آنها مانند آرژانتین، در آستانه این مسابقات عملکرد پرفرازونشیبی داشته‌اند و لاسارته می‌داند که این تیم باید از این بهتر شود تا بتواند به فکر قهرمانی باشد. اسکالونی ستارگان بسیاری را به تیم ملی دعوت کرده است. در میان بازیکنان دعوت‌ شده نام پاپو، آنخل کوریا، آنخل دی‌ماریا، سرخیو آگوئرو و البته لیونل مسی دیده می‌شود. غایبان این لیست هم امیلیانو بوئندیا، مهاجم استون ویلا و لوکاس اوکامپوس، مهاجم ارزشمند سویا هستند.

اما با وجود حضور آگوئرو، لائوتارو مارتینس، مهاجم اینتر شاید در کنار مسی در خط حمله قرار بگیرد.

در شیلی هم انتظار می‌رود لاسارته از چهار مدافع استفاده کند، کاری که در بازی اخیر برابر آرژانتین هم انجام داد. او از مدل و گی‌یرمو ماریپان در قلب دفاع بهره می‌برد. پولگار و چارلز آرانگوییس، بازیکن بایر لورکوزن در مرکز میدان مقابل خط دفاعی قرار می‌گیرند.

 

سرمقاله

مازیار گیلکان 

 

خبر قرعه‌کشی یک چهارم نهایی جام حذفی دوباره بحث داغ فوتبال باشگاهی در ایران را باب کرد، در روزهایی که تیم ملی و بازی‌های حساس برای صعود از گروه C مسیر جام جهانی قطر، یگانه بحث فوتبال ایران بود و هیچ خبری مقابل اخبار تیم ملی دوام نداشت، حتی افشای بزرگ‌ترین اختلافات درونی باشگاه استقلال.

خبر فرا رسیدن دربی اما چیز دیگری است و داستان خودش را در فوتبال ایران دارد، به خصوص در جام حذفی که حساسیت‌هایش چندبرابر است.

استقلال و پرسپولیس در حالی باید دربی جام حذفی را در یک چهارم نهایی برگزار کنند که موقعیت امروزشان در جدول لیگ، حساسیت‌های آن بازی حذفی را به اوج می‌رساند. پرسپولیس در رقابتی سخت با سپاهان برای قهرمانی در لیگ برتر تلاش می‌کند اما جام حذفی را می‌خواهد چون می‌داند که در لیگ حریف سرسختی از اصفهان دارد. 

استقلال اما تنها امیدش در این فصل جام حذفی است. استقلال جز جام حذفی کار دیگری در بازی‌های باشگاهی داخلی ندارد، اگرچه باید تلاش کند تا موقعیت کسب سهمیه آسیایی از طریق لیگ برتر را از دست ندهد.

استقلال بعد از آنکه بازی‌هایش در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا را پشت سر گذاشت، در بازگشت به لیگ ظرف چند هفته تمام رویاهایش برای قهرمانی لیگ برتر را از دست داد. حالا فقط جام حذفی برای استقلال مسیر موفقیت در این فصل است و فرهاد مجیدی می‌داند که موفقیت در جام حذفی چقدر می‌تواند در موقعیت حرفه‌ای او به عنوان سرمربی استقلال اثر بگذارد. فصل اگر با یک جام تمام شود، مجیدی در موقعیتی برنده فصل بعد را شروع می‌کند و اگر فصل بدون جام تمام شود، مجیدی نمی‌داند چه وضعیتی را در آینده تجربه خواهد کرد. این دور از انتظار نیست که مجیدی برای این دربی باید مهم‌ترین نقشه عمر مربیگری‌اش تا امروز را بکشد.

برای یحیی گل‌محمدی داستان اینچنین پیچیده نیست. او در پرسپولیس تحت چنین فشاری نیست. هم قهرمانی در لیگ برای قرمزها در دسترس است و هم در جام حذفی شاید بتوانند با آرامشی بیشتر پیش بروند.

توجه کنیم که یحیی گل‌محمدی وضعیتی ناهنجار در پرسپولیس را تجربه نمی‌کند اما مجیدی در اوج اختلافات با مدیران باشگاه است و این مسائل می‌تواند تمرکز تیم را به هم بریزد.

جام حذفی البته مدعیان دیگری هم دارد، از جمله سپاهان که محرم نویدکیا نیز در آن دنبال جام است، از دو مسیر، هم لیگ و هم جام حذفی. حریف سپاهان در یک چهارم حذفی فولاد است که جواد نکونام می‌داند فرصت موفقیت در لیگ را از دست داده و باید به چشم اهوازی‌ها در جام حذفی بدرخشد.

بازی آلومینیوم اراک و گل‌گهر یعنی تقابل علی منصوریان و امیر قلعه‌نویی. حتماً می‌دانیم که قلعه‌نویی در فصل اول حضورش در گل‌گهر و با توجه به سرمایه‌گذاری این باشگاه، چقدر جام حذفی را مسیری برای درخشش می‌داند. بازی خیبر خرم‌آباد و ملوان یادآور تاریخ جام حذفی در فوتبال ایران است. ملوان از غول‌های تاریخ جام حذفی است اما نکته جالب این است که خیبر و ملوان در سال ۱۳۶۵ در فینال جام حذفی با هم بازی کرده‌اند و ملوان به پیروزی رسیده است. جام حذفی وقتی جذاب‌تر می‌شود که تیم‌های کوچک شگفتی بسازند، شاید به مراحل بعدی جام حذفی تیم‌های کوچک هم صعود کنند و یادآوری کنند که گستردگی فوتبال اهمیت دارد.

 

برای اولین بار در تاریخ انگلستان موفق شد اولین بازی‌اش در مسابقات جام ملت‌های اروپا را با پیروزی پشت سر بگذارد. سه‌شیرها دیروز از ساعت ۱۷:۳۰ در ورزشگاه ومبلی میزبان کرواسی بودند. تکرار نیمه‌نهایی جام جهانی ۲۰۱۸. این بار اما انگلستان نمی‌خواست دوباره ببازد و البته یک سر و گردن هم بالاتر بود. 

کرواسی نسبت به جام جهانی ۲۰۱۸ ضعیف شده. بعید است که این تیم دیگر درخشش ۲۰۱۸ را تکرار کند و رنگ مراحل نهایی رقابت‌های معتبر را ببیند.

انگلیس در همان دقایق اولیه بازی می‌توانست با ضربه فودن که این روزها استایل گسکوئینی‌اش سر زبان‌ها افتاده از رقیب جلو بیفتد اما تیرک دروازه اجازه این کار را نداد تا در نیمه دوم این رحیم استرلینگ باشد که تکل گل مسابقه را می‌زند. این اولین گل رحیم در یک مسابقه معتبر (یورو یا جام جهانی) بود. او فصل خوبی را در انگلیس پشت سر نگذاشته بود اما جواب اعتماد ساوت‌گیت را به بهترین نحو داد. 

از نکات قابل توجه بازی می‌شود به عدم فروغ هری کین اشاره کرد. او هری کین گلزن لیگ برتر نبود و جای خودش را در دقایق پایانی به جود بلینگهام  داد. کلوین‌فلیپس اما یکی از ستاره‌های بازی بود. در نیمه اول ۱۸ پاس داد که هر ۱۸ پاسش درست بود. او متخصص ضربات آزاد است و شاید در بازی‌های بعد گل‌های زیبایی از پشت محوطه جریمه به ثمر برساند. مثلاً در بازی با اسکاتلند که جمعه همین هفته و از ساعت ۲۳:۳۰ انجام می‌شود.